amigos en los yermos

13 de abril de 2010

Premio

Hoy estoy muy muy contenta, me siento muy afortunada de tener buenos amigos, familia que me quiere, sacar buenas notas, he recibido un regalo que me ha hecho muchísima ilusión, el libro de "Hipatia la maestra", dedicado por su autor, Florenci Salesas al que agradezco el detalle de todo corazón.
El pasado fin de semana Joana me ha dedicado unas palabras muy bonitas en El Bosc dels Somnis
aunque creo que no me las merezco pero me han emocionado mucho. Como dice Joana, las palabras que me dedica significan para mí mucho más que el hecho de recibir el premio, aunque ya me gustaría a mí escribir algún dia la mitad de bien que ella.
Os dedico el premio a todos los que me seguís y comentáis porque al veros ahí tengo más fuerza, más ilusión por compartir con vosotros mis escritos.
Ya que soy una niña y no visito blogs de mayores, me guío por el cariño que le tengo a D. Love de Pega que aquí también ha demostrado una y mil veces que tiene el corazón tan grande como el pantano de Tous y mucho, mucho que decir. Su blog se llama La Sátira de Love de Pega.

Mis respuestas a las preguntas son:
1) Heroína favorita: Mi madre
2) Tres cosas por las que no me resisto: Los bebés, ir de paseo con Luci y los animales.
3) Decir alguna cosa de valor incalculable: La Naturaleza y los libros son igual de valiosos para mí.
4) Qué cosas son las que me gustan y valoro de un blog: Me encanta poder expresarme sabiendo que lo puedo compartir con libertad y aprender de la misma libertad de las opiniones.


8 comentarios:

Florenci Salesas dijo...

Primer que res, et felicito pel premi, Neus. Ja ho vaig llegir al Bosc dels Somnis i em va semblar una decisió encertadíssima i justa. Enhorabona!

I després, haig de dir que per mi ha estat tot un honor contactar amb tu i dedicar-te el llibre. Poder saber que en pensen els seus propis lectors és el somni de qualsevol autor. El que sí passa, però, és que, sense menysprear per res a cap altre (per mi tots tenen valor i el meu agraïment i respecte) n'hi ha alguns amb un nivell d'observació i sensibilitat que estan molt per damunt de la resta i que fan que les obres arribin molt més lluny dels límits que la lletra impresa damunt el paper els permet. Una d'aquestes lectores privilegiades ets, evidentment, tu.

Moltíssimes gràcies a tu i a la teua amabilitat.

Molta sort i endavant!

Joana dijo...

Enhorabona, Neus, t'ho mereixes, saps molt bé el que pense de tota aquesta gran afició que comparteixc amb tu.
De segur que M. A. també s'alegra molt quan sàpiga tot el que dius d'ell.
I quina sort tens, guapa, tenir un llibre dedicat pel mateix autor que l'ha escrit, és una cosa que no tothom pot aconseguir i tu el tens a les teues mans. Açò suposa tot un gran detall per la seua part, però també una gran recompensa a la teua gran quaalitat com a lectora incondicional.
Una abraçada des d'Algemesí i fins la vesprada que ja ens queda poc.

M. A. dijo...

Bueno, Neus, me has descubierto, Love de Pega es la otra alma que habita en mi cuerpo, a la que poco a poco he tenido que cederle más sitio para que con sus ocurrencias nos haga disfrutar con su sátira. Alguien muy ingenioso, quizá Woody Allen o quizá Groucho Marx que no me acuerdo, dijo: “No te tomes la vida demasiado en serio, no has de salir vivo de ella”, y yo creo que tiene razón, en la vida siempre tenemos que buscar el lado divertido de las cosas, así seremos más felices, por eso creo que es tan importante la sátira, la crítica sana, el punto de vista que nos hace pasarlo bien en cualquier situación. También oí el otro día en la radio que para alargar la vida hay que reír al menos no sé cuantas veces al día. Siento no poder precisar mejor el número de veces que habría que reír, pero en este caso, no creo que una sobredosis de risa sea perjudicial. Por otra parte, ¡cómo exageras cuando dices que el corazón de Love de Pega es tan grande como el pantano de Tous! En literatura esa figura se llama hipérbole, pero no te mentiré diciendo que no me gusta la frase. Eres muy generosa. Un abrazo para ti y para tus padres y otro para Joana, que de alguna forma es quien nos ha metido en esta aventura.

M. A. y LdP

Neus dijo...

Muchísimas gracias a todos.
Estimat Florenci, vosté sí que sap el que és l´amabilitat, ha sigut tot un detall i ara mateix el llibre ocupa el lloc d´honor a la meua prestatgeria. Ma mare continua sense deixarme visitar el seu blog. Qué li anem a fer. Per ara una abraçada, anirem deixant que passe el temps, una abraçada per l´Helena també.
Joana, amb tú ja he parlat a classe, moltíssimes gràcies per estar tan atenta als comentaris també.
M.A. Yo creo que no había dicho tu nombre pero bueno, tampoco me dejan ver tu blog, sólo una cosa de política que no entiendo, pero he visto reirse a mi madre y a mi ya me vale. Cuando digo que tienes un gran corazón es verdad, porque te conozco.

José dijo...

¡Enhorabuena Neus! Es muy bonito ver cómo la gente te apoya en algo que pones tanta ilusión.
Un abrazo desde Jorcas

Anónimo dijo...

Siento mucho estar tanto tiempo sin entrar porque me había perdido un montón de netradas muy sabrosas, Los yermos en primavera deben ser extraordinarios y me alegra mucho que tengas un nuevo primito, pero lo que más me ha alegrado es el premio que te ha dado Joana. ¡Claro que lo meces, y de sobra! Que saques disfrutes mucho escribiendo nuevas entradas ya que con ello tambien nosotros disfrutamos contigo. Un abrazo muy grande, Chelo.
P.D. No sé si dar el premio a L.d.P es buena idea.¡No se va a levantar del ordenador ni para cenar! ... Es broma! Seguro que se siente muy feliz con ello y yo también, besos.

Anónimo dijo...

Donde dice "netradas" debe decir "entradas", donde "meces" debe decir "mereces", (siento el error, es parte de mi sueño). Chelo

Unknown dijo...

Felicidades Neus por el premio, sigue así.