amigos en los yermos

20 de noviembre de 2009

Para Chelo


Primero me enseñaste a leer
contigo aprendí a escribir
y lo más importante, a entender
lo que podía sentir
cuando explicabas la lección
a veces con una canción.
Y conforme pasa el tiempo
desearía por un momento
saltarme el reglamento
y correr a tu lado otra vez
como en mi ñiñez.
Porque aprenderé muchas cosas
pero tú me enseñaste las más hermosas.
GRACIAS CHELO

2 comentarios:

Joana dijo...

Ufffffff! m'he esborronat i tot. No vull pensar el que sentirà Xelo en llegir-ho. Que una alumna la recorde així i vullga retornar en el temps al seu recer, és algo que no et diuen tots els dies. No em puc aguantar així que vaig a telefonar-li ara mateix.
/mil b7s

Anónimo dijo...

Querida Neus, tu siempre haciéndome feliz. Es maravilloso verte en el cole o en la calle, me hacen muy feliz tus besos y abrazos, tu sonrisa, pero no puedes imaginar lo emocionada que me hace sentir este regalo convertido en poesía. Me hace volver a los días que pasamos juntos aprendiendo, yo también de vosotros. Gracias Neus, me has muuuuuuy feliz. Mil besos mi amor.Chelo